اطلاعیه
.
.
![]() پیام هاي كوتاه محرمي
دل را اگر از حسین بگیرم چه كنم/بیعشق حسین اگر بمیرم چه كنم |
قیامت بی حسین غوغا ندارد "شفاعت بی حسین معنا ندارد /"حسینی باش كه در محشر نگویند"چرا پرونده ات امضاء ندارد آبروی حسین به كهكشان می ارزد، یك موی حسین بر دو جهان می ارزد،/گفتم كه بگو بهشت را قیمت چیست، گفتا كه حسین بیش از آن می ارزد ماه خون ماه اشك ماه ماتم شد ، بر دل فاطمه داغ عالم شد./ای وجودت عشق را معنای حسین عالمی یك قطره تو دریا حسین پرسیدم: ازهلال ماه، چرا قامتت خم است؟ آهی كشید و گفت:كه ماه محرم است. گفتم: كه چیست محرم؟ باناله گفت: ماه عزای اشرف اولاد آدم است السلام علیكم یااباصالح المهدى (عج) السلام علیك یاامین الله فى ارضه وحجته على عباده (یاصاحب الزمان آجرک الله) ماه محرم بر شما وعاشقان حسین تسلیت عرض مینمایم) اردوی محرم به دلم خیمه به پا كرد / دل را حرم و بارگه خون خدا كرد محرم آمد و ماه عزا شد / مه جانبازی خون خدا شد جوانمردان عالم را بگویید / دوباره شور عاشوار به پا شد حسین میا به کوفه ، کوفه وفا ندارد ... / ای به دل بسته ، قدری آهسته / کن مدارا با، زینب خسته ... یا حسین مظلوم ... یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن / تموم حاجتا رو همه از می گیرن بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه / شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عطر مُشکه شبای جمعه زهرا زائر این زمینه / سینه زن حسینه ، یل ام البنینه ... دوست دارم هر چی دارم بدم به راه تو حسین / تا که سینه خیز بیام میون بین الحرمین السلام ای وادی کرببلا / السلام ای سرزمین پر بلا السلام ای جلوه گاه ذوالمنن / السلام ای کشته های بی کفن کاش بودیم آن زمان کاری کنیم / از تو و طفلان تو یاری کنیم کاش ما هم کربلایی می شدیم / در رکاب تو فدایی می شدیم كربلا لبریز عطر یاس شد. . . . نوبت جانبازی عباس شد دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود / دلها همه آماده ی پرواز شود با بوی محرم الحرام تو حسین / ایام عزا و غصه آغاز شود نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز / دانشآموزان عالم را همه دانا کند ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین / بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند دل را اگر از حسین بگیرم چه كنم / بی عشق حسین اگر بمیرم چه كنم فردا كه كسی را به كسی كاری نیست / دامان حسین اگر نگیرم چه كنم گویند كه در روز قیامت علمدار شفاعت زهراست . . . علم فاطمه دست قلم عباس است. پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است؟ / آهی کشید و گفت ماه محرم است... باز محرم رسید، ماه عزای حسین / سینهی ما میشود، كرب و بلای حسین كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه /تا كه بگیرم صفا، من ز صفای حسین فرشتهها از امشب صبوی غم مینوشن / دوباره اهل جنت پیرهن سیاه میپوشن با آب طلا نام حسین قاب کنید / با نام حسین یادی از آب کنید خواهید مه سربلند و جاوید شوید / تا آخر عمر تکیه بر ارباب کنید از محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ، این قافله تا كربلا دیگر ندارد فاصله . حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . نام من سرباز کوی عترت است، دوره آموزشی ام هیئت است. پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار، سر درش عکس علی با ذوالفقار. ارتش حیــدر محــل خدمتم، بهر جانبازی پی هر فرصتم. نقش سردوشی من یا فاطمه است، قمقمه ام پر ز آب علقمه است. رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است، زینب آن را دوخته پس مشکی است. اسـم رمز حمله ام یاس علــی، افسر مافوقم عباس علی (ع) عالم همه محو گل رخسار حسین است، ذرات جهان درعجب از كار حسین است. دانی كه چرا خانه ی حق گشته سیه پوش، یعنی كه خدای تو عزادار حسین است عالم همه قطره و دریاست حسین، خوبان همه بنده و مولاست حسین، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خویش، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسین ....................... به نقل از www.nmobile.ir |
دانلود مداحی با کیفیت متوسط
امام حسین علیه السلام كیست؟!
• پیشگفتار
• ویژگیهای حضرت امام حسین
• روش نشر تفكر عاشورایی در جوامع امروز
• نقش حسینیّهها در انسجام معنوی و اجتماعی شیعه
قبل از آن كه وارد بحث شویم و دربارهی آموزههای این شخصیت ممتاز چیزی بنویسیم پیشتر به اندازه فهم خودمان در خصوص شناخت سرور آزادگان و سالار شهیدان مطالبی را به عنوان مقدمه ذكر میكنیم:
1ـ در این كه تمام امامان معصوم از مولی الموحّدین گرفته تا حضرت مهدی كه خداوند ظهورش را نزدیك گرداند از یك نور آفریده شدهاند و همه از حقیقت محمّدیهاند، در میان مذهب امامیّه حرف و كلامی نیست بنابراین، در تفاضل و برتر بودن بعضی از بعض دیگر از نظر اصل خلقت و آفرینش میانشان تفاوتی وجود ندارد و همهی آنها از انوار الهیّه و از نور محمّدیهاند و در تمام مراتب كمالات و معنویّت مساویند ؛ یعنی هر كمال و فضیلتی را كه برای هركدام ثابت كردیم برای سایر امامان، مقرّر و ثابت است و اگر این طور نبوده باشد نقص در امام و امامت لازم خواهد آمد و این، عقلاً باطل است.
2ـ در طول زندگی برای بعضی از معصومین، فرصت و موقعیّتی پیش آمد كه برای اكثرشان آن فرصت و موقعیّت پیش نیامده بود لذا بسیاری از امامان، نتوانستند از آن فرصتها و موقعیّتها استفاده کنند؛ مثلاً در برههای از زمان در اثر اختلافات شدید بنیعباس با بنی امیه و در آخر كار سقوط دولت و حكومت بنی امیه و روی كار آمدن بنیعباس امام صادق(ع) توانستند به خوبی از فرصت استفاده كنند و مجالس علمی و فقهی تشكیل دهند و در نتیجه با تعلیم و تربیت بیش از چهار هزار دانشمند توانستند اسلام راستین و مذهب تشیّع را تبیین و به جامعه اسلامی معرفی نمایند. در حالی كه همین امام(ع) در اواخر عمر خود در فشار حكومت ظالمانه بنیعباس بودند و بالاخره بهدست منصور به شهادت رسیدند.
حالا اگر گفتیم امام جعفر صادق(ع) رئیس مذهب تشیع و زنده كننده اسلام راستین است بدان معنا و مفهوم نیست كه امامان دیگر قابلیّت این كار را نداشته و از این عمل عاجز بودهاند، زیرا این فكر و منطق غلط بوده و مسئله امامت و پیشوایی بالاتر از این حرفها است. یا حضرت سیدالشهدا(ع) قیام نمود و آن صحنهی محیّر العقول را در جهان بشریّت برای حفظ كیان اسلام و ابقای دین به وجود آورد كه دیگر از امامان چنین عملی را به وجود نیاوردند، حال نباید گفت كه مثلاًحضرت امام حسن مجتبی(ع) از این اقدام تكویناً عاجز بوده است و حال آن كه با مطالعهی تاریخ زندگی این دو برادر روشن خواهد شد كه قیام و انقلاب حضرت امام حسین(ع) اوّلاً حسنیّه و ثانیاً حسینیّهی بوده است.
1ـ خداوند متعال برای حضرت امام حسین(ع) یك حساب جداگانهای باز كرده كه برای احدی از انبیاء و امامان معصوم، چنین حسابی باز ننموده است.
چرا و برای چه حضرت امام حسین(ع) برندهی جایزهی ممتاز است؟! پاسخ این سؤال با مراجعه به تاریخ پر افتخار این وجود نازنین بلكه قبل از ولادتش روشن خواهد شد.
حضرت امام حسین(ع) نه تنها در قلوب شیعیان خود نفوذ كرد بلكه فرق غیراسلامی نیز او را انسانی آزاد و آزاده شناخته و برای آن سرور آزادگان امتیازات خاصی را قائلند. اینك ما در این جا گفتار و معتقدات بعضی از دانشمندان و مورخان غیر اسلامی را نقل نموده و ذكر میكنیم:
• ع.ل.پوید مینویسد:
درس امام حسین(ع) این است كه در دنیا اصول ابدی عدالت و رحم و محبت وجود دارد كه تغییر ناپذیرند و همچنین میرساند كه هرگاه بدی مقاومتكند و بشر در راه آن پافشاری نماید آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند. در طی قرون افراد همیشه جرأت و پر دلی و عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشتهاند و در اثر همینهاست كه آزادی و عدالت هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمیشود. این بود شهامت و این بود عظمتِ حسین(ع) و من مسرورم كه در چنین روزی با كسانی كه این فداكاری را از جان و دل ثناء میگویند شركت كردهام. هرچند كه یك هزار و سیصد سال از تاریخ آن میگذرد.