«السّلام عليک يا رسول الله(ص)»

شهادت جانگداز پايه گذارتوحيد، برترين خلق رب
العالمين، پيامبر رحمة للعالمين، خاتم النبيين،
حبيب خدا، حضرت محمد مصطفي
(صلي الله
عليه وآله وسلم)
را به پيشگاه مقدس و
منور قطب عالم امکان، حضرت
مهدي صاحب الزمان
(عجل الله
تعالي فرجه الشريف)
و تمامي
شـيعـيان و محبان آن
حضرت،تسليت  و
 تعزيت عرض
مينمائيم.

 

خاتم الأنبياء حضرت محمّد مصطفي(صلي الله عليه وآله وسلم) با آن ضعف که سر مبارک خود را نمي توانست نگاهداشت و سر مبارکش به جانب راست و چپ حرکت مي کرد، صدا بلند کرد که همه بني هاشم و ساير مسلمانان شنيدند و فرمود: اي مسلمانان! اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) برادر من و وصي و خليفه من است در اهل و امت؛ و علي(عليه السلام) ادا مي کند دين مرا، و وفا مي کند به وعده هاي من.

اي گروه فرزندان عبدالمطلب و اي گروه مسلمانان! دشمني با اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) مکنيد و مخالفت امر او منمائيد که گمراه مي شويد و حسد بر او مبريد و از جانب او به سوي ديگري رغبت منمائيد که کافر مي شويد.

پس پيغمبر اکرم(صلي الله عليه وآله وسلم) فرمودند: يا علي(ع)! مرا بخوابان. چون حضرت خوابيد فرمود که اي بلال بياور دو فرزندان مرا حضرت امام حسن مجتبي(عليه السلام) و حضرت سيدالشهداء امام حسين(عليه السلام). چون ايشان حاضر شدند، ايشان را بر سينه مبارک خود چسبانيد و آن دو گل بوستان رسالت را مي بوسيد. اميرالمؤمنين حضرت علي(عليه السلام) فرمود: من ترسيدم که ايشان باعث زحمت رسولخدا(صلي الله عليه وآله وسلم) شوند، نزديک رفتم که ايشان را دور کنم. حضرت محمد مصطفي(صلي الله عليه وآله وسلم) فرمود: يا علي(ع)! بگذار حسنين(عليهماالسلام) را که من ايشان را ببويم و ايشان مرا ببويند و توشه خود را از ملاقات من بگيرند و من توشه خود را از لقاي ايشان بگيرم که بعد از من بليه هاي بزرگ و مصيبت هاي عظيم به ايشان خواهد رسيد. پس خدا لعنت کند کسيکه امام حسن(عليه السلام) و امام حسين(عليه السلام) را بترساند و جور و ستم بر ايشان رساند. خداوندا! ايشان را به تو مي سپارم و به شايسته مؤمنان يعني علي بن ابيطالب(عليهماالسلام) . (۱)